06/02/2556
"การเขียนนวนิยายเหมือนกับการเล่นเปียโน ไม่มีทางลัดใดๆทั้งสิ้น หากแต่เดินไปทีละัขั้น ต้องผ่านการฝึกอย่างหนักวันแล้ววันเล่า ถ้าอ่านหนังสือไม่มากพอจะทำไม่ได้"
~หลี่ทวอ~
ประเด็นในกระบี่เย้ยยุทธจักร #1.............................................................................หลังจากที่ 2 ตอนแรก สำนักคุ้มกันภัยของตระกูลลิ้ม ถูกสำนักแชเซี้ย(เป็นสำนักกระบี่ หนึ่งในสำนักฝ่ายธรรมะ) ยกพวกมาปิดล้อมและไล่ฆ่า จนต้องปิดสำนักหลบหนี ลิ้มจิ้นน้ำบิดาของลิ้มเพ้งจือและภรรยาถูกจับตัวไป ตอนที่ 3 ก็พูดถึงเหล็งฮู้ชง...เหล็งฮู้ชงเป็นศิษย์คนโตของสำนักฮั้วซัว นัดพบกับเหล่าศิษย์น้อง (ประมาณ 9 คน)ที่เมืองฮ่วงซัว เพื่อร่วมงานล้างมือในอ่างทองคำของเล้าเจี่ยฮวง ยอดฝีมือของสำนักฮ่วงซัว ซึ่งเป็น 1 ใน 5 พันธมิตรสำนักกระบี่ (ประกอบด้วย ซงซัว เห็งซัว ไท้ซัว ฮ่วงซัว และ ฮั้วซัว)
ระหว่างที่ศิษย์น้องของเหล็งฮู้ชงรอในร้านสุราแห่งหนึ่งในเมือง ก็คุยกันถึงเรื่องที่สำนักแชเซี้ยกระทำต่อสำนักคุ้มกันภัย เนื่องจากสมัยทวดของลิ้มเพ้งจือ ใช้กระบี่พิชิตมารเอาชนะเจ้าสำนักแชเซี้ยได้ แต่พอรุ่นต่อๆมา ฝีมือก็ตกลง อื้อชังไฮ้เจ้าสำนักคนปัจจุบัน อยากได้เคล็ดวิชาเพื่อเสริมอานุภาพเพลงกระบี่ของแชเซี้ย จึึงมาไล่ฆ่า ปิดสำนักคุ้มกันภัยตระกูลลิ้ม
สักพักใหญ่ เตี่ยอิดซือไถ่เจ้าสำนักเห็งซัว ก็เข้ามาในร้านและถามหาเหล็งฮู้ชง เหล่าศิษย์น้องก็แจ้งว่ากำลังรออยู่ เตี่ยอิดซือไถ่ก็บอกว่าจะขึ้นเขาฮั้วซัวไปถกเหตุผลกับงักปุกคุ้งเจ้าสำนักฮั้วซัวเรื่องปล่อยศิษย์ทำเหลวไหล งักเล้งซังบุตรีงักปุกคุ้งและเป็นศิษย์น้องของเหล็งฮู้ชงก็บอกว่า
"ซือเจ่ก ท่านอย่าได้ไป ระหว่างนี้ตั่วซือกอถูกบิดาโบยตี 30 ที แทบเดินไม่ได้ หากท่านบอกต่อบิดา เขาต้องถูกโบยอีก 60 ที ไยมิใช่ถูกตีจนตายแล้ว?"
"เล้งซัง เจ้ากลับโป้ปดต่อเรา เหล็งฮู้ชงเดินไม่ได้อันใด หากเดินไม่ได้ ไฉนลักพาศิษย์คนเล็กของเราไป?"
คำพูดพอกล่าว เหล่าศิษย์สำนักฮั้วซัวล้วนหน้าแปรเปลี่ยนไป งักเล้งซังร้อนรุ่มจนแทบร้องไห้ กล่าวว่า
"ซือเจ่ก ไม่หรอก ต่อใ้ห้ตั่วซือกอขวัญกล้าบังอาจกว่านี้ ก็ไม่กล้าล่วงเกินซือเจ้สำนักท่าน คงมีคนปั้นเรื่องมดเท็จใส่ความยุยงต่อซือเจ่ก"
เตี่ยอิดซือไถ่ร้องดังๆว่า
"เจ้ายังคิดแก้ตัวอีก งี้กวง คนของสำนักไท้ซัวบอกต่อเจ้าอย่างไร?"
แม่ชีกลางคนนางหนึ่งสืบเท้ามาหนึ่งก้าว กล่าวว่า
"ซือเฮียสำนักไท้ซัวบอกว่า เทียนซ้งเต้าเจี้ยงเห็นเหล็งฮู้ซือเฮียอยู่ร่วมกับงี้นิ้มซือม่วย นั่งดื่มสุราบนเหลาสุราแห่งหนึ่งในเืมืองเซียงเอี้ยง เหลาสุรานั้นเรียกว่าฮ้วยงังเล้า(เหลาห่านป่าหวน) อะไรนั่น งี้นิ้มซือม่วย แสดงว่าถูกเหล็กฮู้ซือเฮียข่มขู่มิิอาจไม่ดื่ม สีหน้า...สีหน้า คับแค้นยิ่ง ผู้ที่ร่วมดื่มกับพวกเขายังมี ฉั้ง...ฉั้งแป๊ะกวงที่ก่อกรรมทำชั่วนั้น"
เตี่ยอิดซือไถ่ล่วงรู้เรื่องนี้แต่แรก ยามนี้ได้ยินเป็นคำรบสอง ยังอดตบโต๊ะอย่างหนักหน่วงมิได้ ชามเกี้ยว 2 ชามกระดอนขึ้นมา
เสียงเพล้งเมื่อตกถึงพื้นแตกละเอียด เีตี่ยอิดซือไถ่ร้องดังๆว่า
"เจ้าเดียรฉานเหล็งฮู้ชง กลับมั่วสุมกับเจ้าโจรโฉดฉั้งแป๊ะกวง นับว่าใฝ่ต่ำถึงเพียงไหน บ้วนลี้ต๊กเกี้ย (ท่องโดดเดี่ยวหมื่นลี้) ฉั้งแป๊ะกวงก่อกรรมทำเข็ญ อาตมาต้องกำจัดเภทภัยแผ่นดิน เพียงแต่เราพอทราบข่าวรุดไปถึง เหล็งฮู้ชงกับฉั้งแป๊ะกวงก็ฉุดคร่างี้นิ้มจากไป เรา...เที่ยวตามหา แต่หาไม่พบ"
กล่าวถึงตอนท้าย สุ้มเสียงเปลี่ยนเป็นแหบเครือ เหล่าศิษย์สำนักฮั้วซัวก็ใจเต้นระทึก เล้าเต็กนับตะกุกตะกักว่า
"เหล็งฮู้ซือเฮียไม่ทราบไปที่ใด หากหลานศิษย์ทั้งหลายเสาะพบเขาจะติเตียนด้วยคุณธรรม บอกให้มาโขกศีรษะขอขมาต่อซือเจ่ก ค่อยเรียนต่อซือแป๋เราลงทัณฑ์สถานหนัก"
เตี่ยอิดซือไถ่กระชากเสียงว่า
"ให้เราควบคุมเหล็งฮู้บงแทนพวกเจ้าหรือ?"
ขาดคำพลันยื่นมือออก คว้าจับข้อมืองักเล้งซังไว้ งักเล้งซังรู้สึกคล้ายถูกปลอกเหล็กรัดข้อมือ ต้องอุทานอังอา เรียกเสียงสั่นสะท้าน
"ซือ...ซือเจ่ก"
เตี่ยอิดซือไถ่ตวาดว่า
"สำนักฮั้วซัวเจ้าฉุดคร่างี้นิ้มเราไป เราก็คร่ากุมศิษย์สตรีสำนักฮั้วซัวผู้หนึ่งเป็นตัวประกัน พวกเจ้าปล่อยตัวงี้นิ้มคืนแก่เรา เราก็จะปล่อยตัวเล้งซัง"
พลางหันกายฉุดลากนางไป งักเล้งซังรู้สึกว่าร่างกายท่อนบนชาด้านถูกนางฉุดลากโซซัดโซเซไปอย่างลืมตัว
...............................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น