07/02/2556
ประเด็นที่ 2 ในกระบี่เย้ยยุทธจักรหลังจากที่เหล็งฮู้ชงประมือกับฉั้งแป๊ะกวงที่ร้านสุราห่านป่าหวนเพื่อช่วยงี้นิ้ม แม้จะชนะได้ด้วยฉั้งแป๊ะกวงหลงกล แต่ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส ล้อนั้งเกี๊ยกซึ่งเป็นศิษย์สำนักแชเซี้ยกับเพื่อนร่วมสำนักอีกคนมาพบงี้นิ้มกับเหล็งฮู้ชงที่ร้านสุราก็มองด้วยสีหน้าท่่าทีเสียมารยาทยิ่ง จึงเกิดการปะทะคารมและต่อสู้กัน ล้อนั้งเกี๊ยกแผดด่าหลายคำ ต่อยหมัดใส่เหล็งฮู้ชง เหล็งฮู้ชงเสียเลือดมากเกินไปไม่มีแรงหลบ ถูกหมัดต่อยใส่จมูกเลือดกำเดาไหลออกมา
ล้อนั้งเกี๊ยกพุ่งหมัดต่อยซ้ำ งี้นิ้มสอดมือเข้าปัดป้องกล่าวว่า
"เขารับบาดเจ็บสาหัส ท่านไม่เห็นหรือ ท่านรังแกคนบาดเจ็บ นับเป็นนักสู้ผู้กล้าอันใด"
ล้อนั้งเกี๊ยกด่าว่า "แม่ชีน้อยเห็นโจรน้อยหน้าตาหล่อเหลา บังเกิดจิตหวั่นไหวแล้ว รีบหลีกไป ไม่เช่นนั้นเราจะลงมือต่อเจ้าด้วย"
งี้นิ้มกล่าวว่า "ท่านกล้าลงมือต่อข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะฟ้องซือแ๋ป๋ท่านอื้อกวนจู้"
ล้อนั้งเกี๊ยกหัวร่อฮาฮากล่าวว่า "เจ้าผิดศีลละเมิดข้อห้าม ไม่ว่าผู้ใดล้วนจัดการได้"
จากนั้นล้อนั้งเกี๊ยกก็ถูกเหล็งฮู้ชงอาศัยจังหวะ ถีบออกจากร้านสุราไป เมื่อกลับเข้ามา จึงใช้กระบี่เข้าสู้ และสามารถแทงกระบี่ใส่ทรวงอกของเหล็งฮู้ชงได้ แต่เหล็งฮู้ชงก็หลอกให้ล่อนั้งเกี๊ยกเ้ข้ามาใกล้ๆโดยพูดถึงคัมภีร์กระบี่พิชิตมาร แล้วหยิบกระบี่ที่ตกพื้นแทงสวนขึ้นไปเข้าที่ท้องน้อยถึงคอหอย
งี้นิ้มอุ้มร่างของเหล็งฮู้ชง ออกจากร้านสุรา ไปถึงข้างสระบัวแห่งหนึ่ง แล้วหมดสติไปด้วยความเศร้าโศกเสียใจอย่างหนัก ส่วนศพของล้อนั้งเกี๊ยก ถูกส่งไปยังคฤหาสน์ตระกูลเล้า ซึ่งเหล่าเจ้าสำนักได้ไปรวมตัวกันอยู่ที่นั่น เมื่องี้นิ้มฟื้นขึ้นมา ร่างของเหล็งฮู้ชงก็หายไป งี้นิ้มจึงไปที่คฤหาสน์ตระกูลเล้า
เมื่อไปถึง งี้นิ้มก็ได้เล่าเหตุการณ์ให้เตี่ยอิดซือไถ่และเจ้าสำนักอื่นๆฟัง ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เมื่อเล่าจบ ก็เสียใจจนสิ้นสติไป อื้อชังไฮ้เจ้าสำนักแชเซี้ย กลับพยายามหาเรื่องกับศิษย์ของฮั้วซัว แต่มีเด็กสาวอาุยุประมาณ สิบสามสิบสี่ เข้ามาก่อกวน อื้อชังไฮ้คิดว่า เด็กสาวจะต้องมีผู้ใหญ่เสี้ยมสอน จึงสอบถามว่า
"บิดาเจ้าเรียกว่าอะไร คำพูดเมื่อครู่เป็นบิดาเจ้าเสี้ยมสอนหรือ?"
เด็กนั้นไม่ตอบคำกลับท่องสูตรคูณออกมา อื้อชังไฮ้ร้องดังๆว่า
"ลูกผู้ชายควรประพฤติเปิดเผย เป็นสหายท่านใดไม่พอใจอาตมาก็แสดงตนออกมา เสี้ยมสอนเด็กทารกผู้หนึ่งกล่าววาจาเช่นนี้ นับเป็นนักสู้ผู้กล้าใด?"
เด็กนั้นพลันถามว่า
"ท่านเจ้าสำนักแชเซี้ย หากผู้อื่นบาดเจ็บสาหัส ขยับเคลื่อนไหวไม่ได้ มีคนเข้าไปรังแก คนที่ฉวยโอกาสทำร้ายคนเช่นนี้ ใช่เป็นนักสู้ผู้กล้าหรือไม่?"
อื้อชังไฮ้ใจเต้นระทึกขึ้น ครุ่นคิดในใจ
"นางเป็นคนสำนักฮั้วซัวจริงๆ"
แล้วถามว่า
"คำพูดนี้เป็นผู้ใดเสื้ยมสอนเจ้าถาม?"
เด็กหญิงนั้นกล่าวว่า
"สำนักแชเซี้ยมีคนผู้หนึ่งเรียกล้อนั้งเกี๊ยก เป็นศิษย์ของเต้าเจี้ยงกระมัง มันเห็นผู้อื่นรับบาดเจ็บสาหัส คนรับบาดเจ็บก็เป็นคนดี ล้อนั้งเกี๊ยกไม่ช่วยเหลือเขา กลับแทงเขา 1 กระบี่ ท่านว่าล้อนั้งเกี๊ยกใช่เป็นนักสู้ผู้กล้าหรือไม่?"
อื้อชังไฮ้อับจนถ้อยคำ ได้แต่กล่าวเสียงเกรี้ยวกราด
"ที่แท้เป็นผู้ใดเสี้ยมสอนเจ้ามาถามเรา บิดาเจ้าใช่เป็นคนของสำนักฮั้วซัวหรือไม่?"
เด็กหญิงนั้นหันกายไปยังเตี่ยอิดซือไถ่ กล่าวว่า
"เล่าซือไถ่ เขาข่มขู่โกวเนี้ยน้อยเช่นนี้ ใช่นับเป็นลูกผู้ชายอันเปิดเผย ถือเป็นนักสู้ผู้กล้าหรือไม่?"
............................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น