10/04/2556

Rood Thanarak

แม้จะเป็นส่วนหนึ่งของ "จีน" แต่ ฮ่องกง ก็ขึ้นมีชื่อเสียงดีมากในเรื่องของเสรีภาพและการเปิดกว้าง โดยเฉพาะในเรื่องอินเตอร์เนต

ISP รายหนึ่งให้ความเห็นว่าพวกเขาไม่กล้าบล็อกเว็บสุ่มสี่สุ่มห้า เพราะถ้าเขาบล็อก ลูกค้าก็จะย้ายไปใช้บริการ ISP เจ้าอื่นทันที ดังนั้นการบล็อกเว็บจะเวิร์กจริงๆก็ต่อเมื่อรัฐบาลสั่งให้ทุกคนบล็อกเหมือนๆกันหมด

ส่วนรัฐบาลจะทำอะไรก็ต้องฟังความเห็นคนในสังคม ซึ่งสังคมก็ให้ความเห็นว่า หากเราเริ่ม "ก้าวแรก" ในการบล็อกไปแล้ว เราจะรู้ได้อย่างไรว่ามันจะบานปลายไปถึงไหน และใครจะมีอำนาจมาบล็อกใคร ในเงื่อนไขอะไรบ้าง

ด้วยเหตุนี้ คำว่า Site Blocking จึงเป็นคำที่หนักไม่น้อยสำหรับที่นี่ ต้องมีการจัดประชุมเสวนากันใหญ่โตว่าตกลงแล้วการบล็อกเว็บนั้นควรหรือไม่ควร ทำได้หรือไม่ได้

ขณะที่คนไทยอย่างข้าพเจ้าฟังแล้วรู้สึกเฉยๆ สงสัยว่าพวกคุณมึงจะตื่นเต้นอะไรนักหนา เรื่องพวกนี้แสนจะธรรมดาในบ้านข้าพเจ้า เหมือนเวลาฟังคำว่ากระชับพื้นที่ด้วยกระสุนจริงนั่นแหละ

โลกนอกกะลา มันก็ต่างกับโลกในกะลาด้วยประการฉะนี้

.............................................................................................................................

Life 101 Co.,Ltd.

» "ซัมซุงศึกษา" : เปิดเผยกลยุทธ์สำคัญที่เปลี่ยนชะตากรรมของ Samsung ไปตลอดกาล

ในช่วงปี 1980-1990 บริษัท Samsung เป็นบริษัทเกาหลีธรรมดาบริษัทหนึ่ง ยิ่งเวลาผ่านไป Samsung ค้นพบว่าตนเองเป็นบริษัทที่ขาดพัฒนาการ และ Inward-looking เป็นผลให้ Output ของบริษัทเป็นสินค้าพื้นๆ ไม่มีอะไรน่าตี่นเต้น

และแน่นอน...เมื่อสินค้าไม่มีความแตกต่าง Samsung ก็ต้องอยู่ในเกมของการต่อสู้กันที่ราคา ทำให้กำไรของสินค้าต่อชิ้นบางมาก

ปี 1993 คือปีแห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ของ Samsung ประธานบริษัท Lee Kun-Hee ตัดสินใจเปลี่ยนทิศทางในการทำธุรกิจจากการเป็นบริษัทท้องถิ่น เขาต้องการให้ Samsung กลายมาเป็นบริษัทระดับโลก

● ประการแรก...เขานำผู้บริหารจากโลกตะวันตกเข้ามาทำงานในบริษัท


● ประการที่สอง...เขาเปลี่ยนวิธีการในการบริหารงานบุคคล

จากเดิมให้ความสำคัญกับคำว่า “ระบบอาวุโส” มาเน้นที่ “ฝีมือและคุณภาพ” ของพนักงาน ดังนั้นการขึ้นเงินเดือน การปรับตำแหน่ง จะอยู่ที่คุณภาพมากกว่าคำว่า Seniority


● ประการที่สาม.... Lee ยกเลิกระบบ Life time employment พูดง่ายๆ ก็คือถ้าใครฝีมือไม่ดี มีสิทธิกลับไปนอนเล่นที่บ้าน


● ประการที่สี่ ที่ Lee ให้ความสำคัญ คือการลงทุนเป็นเงินจำนวนมหาศาลในเรื่อง Research & Development เพื่อยกระดับตัวเองให้กลายมาเป็นบริษัทระดับโลกให้จงได้

ทุกวันนี้ 25% ของจำนวนพนักงาน Samsung ทำเรื่อง R&D ซึ่งเป็นสัดส่วนที่สูงมาก เรากำลังพูดถึงคนจำนวน 50,000 คนที่ทุกๆ วันพวกเขาต้องคิดค้นอะไรใหม่ๆ ให้กับผลิตภัณฑ์ Samsung

เงินลงทุนทางด้าน R&D ของ Samsung มีค่าเท่ากับ 9% ของรายได้ของบริษัท ประเด็นคือพวกเขาทุ่มสุดตัวเพื่อทำให้ตัวเองก้าวเข้าไปในตลาดโลกแข่งขันกับสินค้าของโลกตะวันตกให้ได้


◌◌◌◌◌◌◌◌


ปัจจัยสุดท้ายที่ Lee Kun-Hee ตัดสินใจทำ ซึ่งต้องบอกว่าขอยกมือไหว้ในความเด็ดเดี่ยวและการมองการไกลอย่างที่ผู้บริหารธรรมดาไม่กล้าที่จะทำ สิ่งที่ Lee ทำเป็นแนวคิดง่ายๆ ...

เขาคัดเลือกคนหนุ่มคนสาวที่เป็นดาวรุ่งของบริษัทจำนวน 4,700 คน แล้วส่งคนเหล่านี้ที่เขาเรียกว่าเป็น “Regional specialist” ไปอยู่ในประเทศต่างๆ ทั้งหมด 80 ประเทศ โดยคนเหล่านี้จะถูกส่งไปอยู่ในแต่ละประเทศเป็นเวลา 15 เดือน

ในสามเดือนแรกพวก Regional specialist จะถูกส่งไปเข้าค่ายในประเทศเกาหลี เพื่อเตรียมความพร้อมในเรื่องภาษา วัฒนธรรมและประเพณีปฏิบัติของแต่ละประเทศ

พวกเขาต้องตึ่นตั้งแต่ตี 5.50 ออกวิ่ง นั่งสมาธิ เรียนรู้เรื่องมารยาทในการทานอาหารของแต่ละประเทศ การเต้นรำ และวิธีในการเข้าสังคม

หลังจากนั้นคนเหล่านี้จะถูกส่งออกไปประจำในแต่ละประเทศเป็นเวลา 12 เดือน ไปในทุกมุมของโลก ไม่ว่าในโลกตะวันตก หรือประเทศเกิดใหม่


ถามว่าทำไม เพราะ Samsung อยากจะครองโลก Samsung มีวิสัยทัศน์ว่าตนเองต้องการเจาะตลาดในทุกประเทศบนโลกนี้

ดังนั้นคนของเขาที่เป็น Regional specialist จะอยู่ในทุกหัวระแหง และคนเหล่านี้ต้องเสียสละความสุขส่วนตัวเพราะพวกเขาต้องไปอยู่คนเดียว ไม่สามารถนำครอบครัวร่วมเดินทางไปด้วย

คำถามก็คือคนเหล่านี้ไปทำอะไรในเวลา 12 เดือน พวกเขาไม่ต้องทำงาน หน้าที่ของพวกเขาคือไปใช้ชีวิตเสมือนหนึ่งคนท้องถิ่นในประเทศนั้นๆ

ไปซึมซับวิถีชีวิตของคนในแต่ละประเทศ ไปเข้าใจวิธีคิดของผู้คน เรียนรู้พฤติกรรมของคนในแต่ละประเทศที่ไม่เหมือนกัน

ไปพบปะผู้คนเพื่อสร้าง Connection แล้วทำรายงานส่งกลับไปที่สำนักงานใหญ่ที่เกาหลี


◌◌◌◌◌◌◌◌


โดยสรุป...การส่ง Regional specialist ไปทั่วโลกเพื่อให้คนเหล่านั้นสร้าง Personal connection ที่ใช้ในการเจาะตลาดแต่ละประเทศ

Samsung รู้ดีว่า Personal connection ไม่สามารถสร้างภายในระยะเวลาอันสั้น ดังนั้นคนของเขาจะใช้เวลาสร้างเครือข่ายเป็นเวลาหนึ่งปี


ประโยชน์ข้อที่สองคือ Regional specialist เมื่ออยู่ในแต่ละประเทศนานพอ เขาจะมีความเข้าใจผู้บริโภคในแต่ละประเทศ เขาจะเข้าใจความหมายของคำว่า “เกรงใจ” ของคนไทยคืออะไร และสิ่งละอันพันละน้อยเหล่านี้ทำให้ Samsung เจาะตลาดด้วยยุทธศาสตร์ “Act local, think global”


ค่าใช้จ่ายในการส่ง Regional specialist ไปทั่วโลกต้องบอกว่าเป็นค่าใช้จ่ายจำนวนมหาศาล บริษัทต้องลงทุนเป็นเงิน 100,000 เหรียญต่อปีต่อคน ไม่นับเงินเดือนและสวัสดิการอย่างอื่น

ดังนั้น...ต่อปีบริษัทต้องลงทุนถึง 470 ล้านเหรียญ และมองไม่เห็นเลยว่าผลตอบแทนที่จับต้องได้เป็นอะไร


จุดอ่อนอีกอย่างหนึ่งของโครงการนี้คือ...ที่สำนักงานใหญ่ที่เกาหลีของ Samsung จะขาดคนหนุ่มคนสาวที่เป็นดาวรุ่งช่วยขับเคลื่อนบริษัท เพราะพวกเขาถูกส่งออกไปเดินเล่นทั่วโลก

โครงการนี้เป็นโครงการสุดยอดของวิธีคิดในการสร้าง Samsung ให้เป็น Global player พวกเขายินดีลงทุนเป็นเงินมหาศาล ฝึกฝนสร้างคนที่กินเวลานานเป็นปี

เป็นโครงการที่ผลตอบแทนมีความไม่แน่นอนมาก แต่พวกเขากล้าเสี่ยงและอดทนยินดีรอเวลาให้พวก Regional specialist มีความพร้อม

เมื่อเวลามาถึง...คนเหล่านี้จะถูกส่งกลับไปที่ประเทศที่พวกเขาเคยอยู่ คนเหล่านี้จะถูกแต่งตั้งเป็นผู้บริหารเพื่อนำผลิตภัณฑ์ Samsung ตะลุยตลาด


◌◌◌◌◌◌◌◌


ภายในเวลาเพียงสิบปี Samsung กลายเป็นแบรนด์ที่ทรงพลังมากที่สุดในตลาดโลก

ในปี 2011 แบรนด์ Samsung เป็นแบรนด์ที่มีมูลค่าสูงสุดอันดับ 17 ของโลกจากการจัดอันดับของบริษัท Interbrand ทิ้งคู่แข่งอย่าง Sony แบบไม่เห็นฝุ่น

ทุกวันนี้ Samsung เป็นแบรนด์อันดับหนึ่งในตลาดโลกของสินค้า 13 ประเภท ยกตัวอย่างธุรกิจโทรศัพท์มือถือซึ่ง Samsung เป็น Late comer

พวกเขาเริ่มผลิตโทรศัพท์มือถือเป็นครั้งแรกในปี 1988 และไม่ได้รับการตอบรับจากตลาดเลย

ภายในเวลาเพียง 24 ปี Samsung กลายเป็นโทรศัพท์มือถืออันดับหนึ่งของโลกด้วยส่วนแบ่งตลาด 22.9% ด้วยยอดขาย 98 ล้านเครื่องในเก้าเดือนแรกของปี 2012

แม้แต่ตลาดโทรศัพท์มือถือ Smartphone พวกเขาก็เป็นที่หนึ่งนำหน้าiPhone ด้วยส่วนแบ่งตลาด 35.2% ขายไปได้ทั้งหมด 56.9 ล้านเครื่องในเก้าเดือนของปี 2012

ในขณะที่ iPhone มีส่วนแบ่งตลาด 14.3% ด้วยยอดขาย 26.9 ล้านเครื่องในช่วงเวลาเดียวกัน


นี่เป็นตัวอย่างของการกล้าตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่เพียงครั้งเดียว...ที่เปลี่ยนชะตากรรมของบริษัทให้กลายมาเป็น Superpower player

และการตัดสินใจอย่างนี้ยากที่จะใช้เหตุผลมา Quantify ว่าโครงการนี้มีความคุ้มค่าในการลงทุนหรือไม่

นี่คือสุดยอดของคำว่า “The greatest decision of all time”


◌◌◌◌◌◌◌◌


Credit : ประเสริฐ เอี่ยมรุ่งโรจน์ | แกะดำทำธุรกิจ - บทความ "LONG HAUL VISION"

.................................................................................................................................

ทำเป็นรับไม่ได้

แท็กซี่พลเมืองดี กับจราจรที่เข้าตา

เย็นวานนี้ผมนั่งแท็กซี่คันหนึ่งกลับที่พัก แท็กซี่คันนี้ได้เปิดคลื่น 91 เป็นรายการเกี่ยวกับข่าวจราจร ผมก็ได้ฟังไปพร้อมๆ กับลุงเขาด้วย มีเหตุการณ์ประทับใจเกิดขึ้นมาเล่าให้ฟังครับ

มี รปภ ของห้าง tesco lotus ป่วยอาการหนัก ได้โบกแท็กซี่เพื่อไปโรงพยาบาลมงกุฎวัฒนะ เพราะเขามีสิทธิ์บัตรทองอยู่ที่นั่น โบกอยู่หลายคันไม่มีคันไหนไป จนมาเจอรถ คุณอำพร ทษ 5826 ผมจำได้แม่น(เพราะคนดีๆ ผมต้องจำให้ขึ้นใจเผื่อวันไหนเห็นพี่เขาผ่านมาจะได้ใช้บริการ) ได้รับ รปภ ท่านนี้ขึ้นรถไปส่ง แต่ตอนนั้นรถติดมากคุณอำพรจึงโทรเข้ามาที่วิทยุ สวพ 91 เพื่อให้ตำรวจจราจรรับทราบเหตุฉุกเฉิน และเพื่อต้องการขอทางให้เพื่อนร่วมทางที่ฟังคลื่นนี้ ถ้าอยู่ในเส้นทางที่ผ่านจะได้ให้ทางกัน เพื่อความรวดเร็ว

คุณอำพร ได้ใช้เส้นทางขึ้นทางด่วนลงดินแดง ในขณะนั้นตำรวจ สน. ทุ่งสองห้องท่านหนึ่งได้โทรเข้ามาที่วิทยุ สวพ 91 เพื่อให้พิธีกรพูดออกอากาศให้แท็กซี่รับทราบ บอกว่าให้ขึ้นโทวเวย์เลย แล้วมาลงที่ศูนย์ราชการแจ้งวัฒนะ จากนั้นตำรวจท่านนี้จะขับจักรยานยนต์กรุยทางนำรถแท็กซี่ให้

ตอนนั้นน่าจะ 5 โมงเย็ยกว่าๆ รถติดมากตำรวจได้พาลัดเข้าซอยแถวๆ ศูนย์ราชการ มีการช่วยกันยกแท่งแบริเออร์ของตำรวจกับคนขับแท็กซี่ด้วย เพื่อลัดเลาะ ในขณะที่คนป่วยหมดสติ เขียวซีด

สุดท้ายถึงโรงพยาบาลได้ทันท่วงที ค่าโดนสาร 200 กว่าบาท ค่าทางด่วน 105 บาทพี่คนขับบอก ไม่ได้เอากับ รปภ สักบาทเลย
แถวพี่อำพรแท็กซี่ ท่านนี้ยังไม่รู้จักทางกลับ เพราะแกวิ่งอยู่แถว บางนา บางบ่อ แต่แกคิดแค่ว่าต้องช่วยเหลือคนจึงต้องทำทุกอย่างให้ดีที่สุด

ผมชื่นชมลุงแท็กซี่ อำพร ทษ 5826 กับจราจร สน. ทุ่งสองห้องท่านนี้เป็นอย่างมาก

ในขณะที่รถติดมหาโหด ผมก็ยิ้มได้เพราะน้ำใจคนไทย

002

...............................................................................................................................

Nusara Lakhunthod

ขอแรงเพื่อนๆกดแชร์กดไลค์ให้กับคนดีของสังคมท่าบี้ด้วยค่ะ เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้เองเวลา ตรงเกือบถึงท่าเกียกกาย หากใครเคยนั่งเรือด่วนเจ้าพระยาจะรู้จักดี เราอยู่ประมาณเกือบท้ายเรือได้ยินเสียงคนตะโกนว่ามีคนตกเรือ คนบนเรือก็อื้ออึงเลยทีนี้ กระเป๋าเรือก็ตะโกน คนบนเรือก็พยายามโยนห่วงยางลงไปให้ แต่คือมันไกลจากเรือมาก เลยไม่ถึง แล้วนี้มันกลางแม่น้ำเจ้าพระยาเลยนะ ก็มีพี่คนนี้แหละแกเป็นผู้โดยสารนะ กระโดดลงไปช่วยคนที่ตกเรือ แต่คลื่นจากเรือมันซัดแกทำให้เกือบหมดแรง ทำท่าจะจมน้ำอยู่หลายที ในที่สุดก็ช่วยขึ้นมาได้ คนที่ตกลงไปเป็นผู้หญิง รู้อีกทีตอนกระเป๋าเรือ บอกว่าเค้ากระโดดลงมาเองจากหัวเรือ ไม่ได้พลัดตกลงไป นาทีชีวิตมาก น้องเค้าจะฆ่าตัวตาย เป็นเหตุการณ์ที่ให้ข้อคิดว่าชีวิตมันมีค่ามาก จงใช้ทุกนาทีที่เหลือให้มีสตินะคะ ส่วนพี่คนนี้รู้แค่ว่าแกทำงานอยู่การบินไทย ไม่ทราบชื่อ เพราะแกเวียนหัว ให้แกนั่งนิ่งๆพี่พยาบาลบอก คนดีแบบนี้สมควรได้รับคำชื่นชมและยกย่องจากสังคมเราค่ะ

Supapong Wanitpongpan http://www.facebook.com/photo.php?v=118166041714331

คลิปตอนที่เขาเข้าไปช่วยคนที่จะฆ่าตัวตาย

............................................................................................................................

MultigadgetStore

แค่นามบัตรก็กินขาด!!!

..............................................................................................................................

รู้ไปทำไมว่า

รู้ไปทำไมว่า น้ำอัดลมที่ถูกมองว่าเป็นเครื่องดื่มที่คู่กับอาหารฟาสต์ฟู้ดในปัจจุบันอย่าง "โค้้ก" ครั้งหนึ่งช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที 19 ในอเมริกา เคยมีการทำการตลาดว่าเป็นเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพ มีการโฆษณาว่าเป็น “ยาบำรุงสมอง” และช่วยบรรเทาอาการปวดศีรษะ

.................................................................................................................................

Rebmezed JoeInstadham

ความสุขธรรมดา เกิดขึ้นมาจากความสามัญ

.........................................................................................................................

ไม่มีใครพูด

ศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่
—
คาถาศักดิ์สิทธิ์ เจิมรถปลอดภัย
ให้ทางทุกครั้งที่มีโอกาส

.............................................................................................................................