ภาพวันนั้น-พื้นที่วันนี้ : 3 ปี “กระชับวงล้อม” กับความคืบหน้าคดี
http://prachatai.com/journal/2013/05/46876...............................................................................................................................
ไฟดับ ระวัง...ถูกคนชั่วหลอก!
กฟผ. แจ้งเหตุไฟดับ 14 จังหวัดภาคใต้เหตุเกิดจากภา
แต่จากรายงาน "ไฟฟ้าประเทศไทยปี 2554" ของกรมพัฒนาพลังงานทดแทนและ
ญี่ปุ่นเค้าทำ"ไข่ยาว"ขายได
- Supapong Wanitpongpan ก็แค่ถ้าคุณไม่พร้อม เขารอสักพักคุณก็ยังไม่พร้อม เขาก็ไปของเขา
เรียกว่า "เห็นแก่ตัว" เลยหรือครับ
(การตีความที่แตกต่าง ก็ได้แง่มุมที่แตกต่าง) - Piyawatana Yosyingyong งั้น อัญเชิญเค้า ไปให้โอกาส คนที่พร้อมกว่าดีกว่าครับ (พอดีคิดเรื่องอื่นปนไปด้วยครับ) เป็นสิทธิ์ที่เค้าจะเลือกและกำหนด เราก็รอต่อไปครับ
.................................................................................................................................
โพสต์นี้ เพราะชอบคำ(วลี) นี้จังเลยค่ะ "รอยเท้าในอากาศ"
'ปราย พันแสง
ร้านหนังสือเล็กๆ ที่บ้านเกิด We Love Little Bookshops
..
ก่อนที่พระบรมศาสดา จะปรินิพพาน ในปลายปัจฉิมยามราตรีนี้ มีนักบวชปริพาชก นอกพุทธศาสนาผู้หนึ่ง ชื่อ สุภัททะ จะขอเข้าเฝ้าพระพุทธองค์
พระอานนท์จึงขอร้องว่า อย่าได้รบกวน พระผู้มีพระภาคเจ้าเลย ปริพาชกสุภัททะ ก็ยังกล่าววิงวอนขอเข้าเฝ้า
พระอานนท์ได้ห้ามว่า
" อย่าเลย สุภัททะ ท่านอย่ารบกวน พระผู้มีพระภาคเจ้าเลย พระองค์ทรงลำบาก พระวรกายมากอยู่แล้ว พระองค์ประชวรหนัก จะปรินิพพานในยามสุดท้าย แห่งราตรีนี้"
ท่านสุภัททะ ยังวิงวอนต่อว่า
" โอกาสของข้าพเจ้า เหลือเพียงเล็กน้อย ขอท่านอาศัยความเอ็นดูโปรดอ
พระอานนท์ทัดทานอย่างเดิม สุภัททะ ก็อ้อนวอนเช่นเดิม
พระพุทธองค์ทรงได้ยิน จึงรับสั่งว่า
"อานนท์ ! ให้สุภัททะ เข้ามาหา ตถาคตเถิด"
เมื่อสุภัททะ ได้เข้าเฝ้าพระบรมศาสดา
สุภัททะ ได้กราบทูลถามว่า
"พระองค์ผู้เจริญ คณาจารย์ทั้ง๖ คือ
ปูรณะกัสสปะ , มักขะลิโคศาล , อชิตะเกสกัมพล
ปกุทธะกัจจายนะ , สัญชัยเวลัฏฐบุตร และนิครนถ์นาฏบุตร ซึ่งเป็นศาสดาเจ้าลัทธิ มีคนนับถือมาก เคารพบูชามาก ศาสดาเหล่านั้น ยังจะเป็นพระอรหันต์หรือไม่
"เรื่องนี้หรือสุภัททะ ! ที่เธอดิ้นรนขวนขวายมาหาเรา
ด้วยความพยายาม อย่างยิ่งยวด
บัดนี้... เวลาของเราและของเธอ เหลือน้อยเต็มที
เธอจงถาม สิ่งที่เป็นประโยชน์ แก่เธอเองเถิด"
" ถ้าอย่างนั้น ข้าพระองค์ ขอทูลถามปัญหา ๓ ข้อ คือ
● รอยเท้าในอากาศ มีอยู่หรือไม่ ?'ปราย พันแสง
ร้านหนังสือเล็กๆ ที่บ้านเกิด We Love Little Bookshops
..
ก่อนที่พระบรมศาสดา จะปรินิพพาน ในปลายปัจฉิมยามราตรีนี้ มีนักบวชปริพาชก นอกพุทธศาสนาผู้หนึ่ง ชื่อ สุภัททะ จะขอเข้าเฝ้าพระพุทธองค์
พระอานนท์จึงขอร้องว่า อย่าได้รบกวน พระผู้มีพระภาคเจ้าเลย ปริพาชกสุภัททะ ก็ยังกล่าววิงวอนขอเข้าเฝ้า
พระอานนท์ได้ห้ามว่า
" อย่าเลย สุภัททะ ท่านอย่ารบกวน พระผู้มีพระภาคเจ้าเลย พระองค์ทรงลำบาก พระวรกายมากอยู่แล้ว พระองค์ประชวรหนัก จะปรินิพพานในยามสุดท้าย แห่งราตรีนี้"
ท่านสุภัททะ ยังวิงวอนต่อว่า
" โอกาสของข้าพเจ้า เหลือเพียงเล็กน้อย ขอท่านอาศัยความเอ็นดูโปรดอ
พระอานนท์ทัดทานอย่างเดิม สุภัททะ ก็อ้อนวอนเช่นเดิม
พระพุทธองค์ทรงได้ยิน จึงรับสั่งว่า
"อานนท์ ! ให้สุภัททะ เข้ามาหา ตถาคตเถิด"
เมื่อสุภัททะ ได้เข้าเฝ้าพระบรมศาสดา
สุภัททะ ได้กราบทูลถามว่า
"พระองค์ผู้เจริญ คณาจารย์ทั้ง๖ คือ
ปูรณะกัสสปะ , มักขะลิโคศาล , อชิตะเกสกัมพล
ปกุทธะกัจจายนะ , สัญชัยเวลัฏฐบุตร และนิครนถ์นาฏบุตร ซึ่งเป็นศาสดาเจ้าลัทธิ มีคนนับถือมาก เคารพบูชามาก ศาสดาเหล่านั้น ยังจะเป็นพระอรหันต์หรือไม่
"เรื่องนี้หรือสุภัททะ ! ที่เธอดิ้นรนขวนขวายมาหาเรา
ด้วยความพยายาม อย่างยิ่งยวด
บัดนี้... เวลาของเราและของเธอ เหลือน้อยเต็มที
เธอจงถาม สิ่งที่เป็นประโยชน์ แก่เธอเองเถิด"
" ถ้าอย่างนั้น ข้าพระองค์ ขอทูลถามปัญหา ๓ ข้อ คือ
● สมณะภายนอกศาสนาของพระองค์ มีอยู่หรือไม่ ?
●
สังขารที่เที่ยง มีอยู่หรือไม่ ?
พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า สุภัททะ !
๛ รอยเท้าในอากาศนั้น ไม่มี
๛ ศาสนาใด ไม่มีอริยมรรคมีองค์๘ สมณะผู้สงบถึงที่สุด
ในสมณะที่ ๑ สมณะที่ ๒ สมณะที่ ๓ และสมณะที่ ๔ ก็ไม่มี ในศาสนานั้น
แต่ศาสนาใด... มีอริยมรรคมีองค์๘
ในศาสนานั้น... มีสมณะผู้สงบถึงที่สุด ของสมณะทั้ง ๔ ประเภทนั้น
๛ สังขารที่เที่ยงนั้น ไม่มี
ดูก่อนสุภัททะ ! เธอจงตั้งใจฟังเถิด เราจะแสดงธรรมให้ฟัง
"อริยมรรค ประกอบด้วยองค์ ๘ เป็นทางประเสริฐ*
สามารถให้บุคคล ผู้เดินไปตามทางนี้ ถึงความสุขสงบเย็น อย่างเต็มที่เป็นทางเดินไปส
"ถ้าภิกษุ หรือใครก็ตาม จักพึงอยู่โดยชอบ ปฏิบัติดำเนินตาม
มรรคอันประเสริฐประกอบด้วยอ
โลก... ก็จะไม่พึงว่างจากพระอรหันต
ภาษิตของพระองค์ แจ่มแจ้งนัก
● เหมือนบุคคลหงายของที่คว่ำพระพุทธองค์ทรงตรัสว่า สุภัททะ !
๛ รอยเท้าในอากาศนั้น ไม่มี
๛ ศาสนาใด ไม่มีอริยมรรคมีองค์๘ สมณะผู้สงบถึงที่สุด
ในสมณะที่ ๑ สมณะที่ ๒ สมณะที่ ๓ และสมณะที่ ๔ ก็ไม่มี ในศาสนานั้น
แต่ศาสนาใด... มีอริยมรรคมีองค์๘
ในศาสนานั้น... มีสมณะผู้สงบถึงที่สุด ของสมณะทั้ง ๔ ประเภทนั้น
๛ สังขารที่เที่ยงนั้น ไม่มี
ดูก่อนสุภัททะ ! เธอจงตั้งใจฟังเถิด เราจะแสดงธรรมให้ฟัง
"อริยมรรค ประกอบด้วยองค์ ๘ เป็นทางประเสริฐ*
สามารถให้บุคคล ผู้เดินไปตามทางนี้ ถึงความสุขสงบเย็น อย่างเต็มที่เป็นทางเดินไปส
"ถ้าภิกษุ หรือใครก็ตาม จักพึงอยู่โดยชอบ ปฏิบัติดำเนินตาม
มรรคอันประเสริฐประกอบด้วยอ
โลก... ก็จะไม่พึงว่างจากพระอรหันต
ภาษิตของพระองค์ แจ่มแจ้งนัก
● เปิดของที่ปิด
●
ส่องประทีปในที่มืด
บอกทางแก่คนหลงทาง
สุภัททะปริพาชก เมื่อได้ฟังพระดำรัสนี้ ก็เกิดความเลื่อมใสอย่างมาก
พระบรมศาสดา พระผู้ทรงมหากรุณา ให้อุปสมบทบรรพชา เป็นภิกษุ แล้วตรัสบอกกัมมัฏฐาน
สุภัททะภิกษุใหม่ ตั้งใจแน่วแน่ว่า จะพยายามให้บรรลุ อรหัตตผล*ในคืนนี้ ก่อนที่พระองค์จะปรินิพพาน
จึงออกไปเดินจงกรม อยู่ในที่สงัดแห่งหนึ่ง
ในบริเวณ อุทยานสาละวโนทยาน
บัดนี้... ร่างกายของสุภัททะภิกษุ ห่อหุ้มด้วยผ้กาสาวพัสตร์
เมื่อต้องแสงจันทร์ ผิวพรรณของท่าน เปล่งปลั่ง งามอำไพ
มัชฌิมยามแห่งราตรี จวนจะสิ้นอยู่แล้ว
ดวงรัชนีกลมโต เคลื่อนย้าย ไปอยู่ทางท้องฟ้า ด้านตะวันตก
สุภัททะภิกษุ แหงนขึ้นดูท้องฟ้า
"แสงจันทร์นวลผ่อง สุกสกาวเมื่อครู่นี้ ดูจะอับรัศมีลง
เมฆก้อนใหญ่กำลังเคลื่อน เข้าบดบังแสงจันทร์ จนมิดดวงไปแล้ว
แต่ไม่นานนัก เมฆก้อนนั้นก็เคลื่อนคล้อยไ
แสงโฉมสาดส่องลงมา สว่างนวลดังเดิม"
ทันใดนั้น !
ดวงปัญญา" ก็พลุ่งโพลงขึ้นในดวงใจ" ของสุภัททะภิกษุ
เพราะนำดวงใจ ไปเทียบ กับดวงจันทร์
“จิตนี้เป็นธรรมชาติที่ผ่อง
แต่อาศัยกิเลสที่จรมา เป็นครั้งคราว จิตนี้จึงเศร้าหมอง
เหมือนก้อนเมฆ บดบังดวงจันทร์ ให้อับแสง”
วิปัสสนาปัญญา ก็โพลงขึ้น
ชำแรกกิเลส แทงทะลุบาปธรรมทั้งมวล
ที่ห่อหุ้มดวงจิต แหวกอวิชชา และ โมหะ
อันเป็นประดุจ ตาข่ายด้วยศาสตรา คือ วิปัสสนา ชำระจิตให้บริสุทธิ์
บรรลุอรหัตตผล พร้อมด้วย ปฏิสัมภิทา
แล้วออกจากที่จงกรม มาถวายบังคมพระมงคลบาทพระบร
ภายใต้แสงจันทร์ สีนวล ยองใยนั้น
พระผู้มีพระภาคเจ้า บรรทมเหยียดพระวรกาย ในท่าสีหะไสยา แวดล้อมด้วย พุทธบริษัทมากหลายแผ่น เป็นปริมณฑล
กว้างออกไปสุดสายตา
พระพุทธองค์ทรงตรัส กับพระอานนท์ว่า
อานนท์ ! เมื่อเราล่วงลับไปแล้ว พวกเธอทั้งหลาย อาจจะคิดว่า
บัดนี้พวกเธอไม่มีพระศาสดาแ
อานนท์ ! พึงประกาศ ให้ทราบโดยทั่วกันว่า
ธรรมวินัยใด ที่เราได้แสดงแล้ว บัญญัติแล้ว
ธรรมวินัยนั้น จักเป็นศาสดาของพวกเธอ แทนเราสืบไป
อานนท์ ! ในกาลบัดนี้ก็ดี ในกาลล่วงไปแห่งเราก็ดี ใครก็ตาม
มีตนเป็นประทีป มีตนเป็นสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ
มีธรรมเป็นประทีป มีธรรมสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ
ภิกษุพวกใด... เป็นผู้ใคร่ในสิกขา
ภิกษุพวกนั้น.. จักเป็นผู้อยู่ในสถานะ อันเลิศที่สุด
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย :
บัดนี้... เป็นวาระสุดท้าย แห่งเราแล้ว
เราขอเตือนเธอทั้งหลายว่า สังขาร มีความเสื่อมและสิ้นไป เป็นธรรมดา
พวกเธอจงยังประโยชน์ตน และผู้อื่น ให้ถึงพร้อม
ด้วยความ "ไม่ประมาท" เถิด.
...
Via @Supany Maew
Via @Suddan Wisudthiluck
บอกทางแก่คนหลงทาง
สุภัททะปริพาชก เมื่อได้ฟังพระดำรัสนี้ ก็เกิดความเลื่อมใสอย่างมาก
พระบรมศาสดา พระผู้ทรงมหากรุณา ให้อุปสมบทบรรพชา เป็นภิกษุ แล้วตรัสบอกกัมมัฏฐาน
สุภัททะภิกษุใหม่ ตั้งใจแน่วแน่ว่า จะพยายามให้บรรลุ อรหัตตผล*ในคืนนี้ ก่อนที่พระองค์จะปรินิพพาน
จึงออกไปเดินจงกรม อยู่ในที่สงัดแห่งหนึ่ง
ในบริเวณ อุทยานสาละวโนทยาน
บัดนี้... ร่างกายของสุภัททะภิกษุ ห่อหุ้มด้วยผ้กาสาวพัสตร์
เมื่อต้องแสงจันทร์ ผิวพรรณของท่าน เปล่งปลั่ง งามอำไพ
มัชฌิมยามแห่งราตรี จวนจะสิ้นอยู่แล้ว
ดวงรัชนีกลมโต เคลื่อนย้าย ไปอยู่ทางท้องฟ้า ด้านตะวันตก
สุภัททะภิกษุ แหงนขึ้นดูท้องฟ้า
"แสงจันทร์นวลผ่อง สุกสกาวเมื่อครู่นี้ ดูจะอับรัศมีลง
เมฆก้อนใหญ่กำลังเคลื่อน เข้าบดบังแสงจันทร์ จนมิดดวงไปแล้ว
แต่ไม่นานนัก เมฆก้อนนั้นก็เคลื่อนคล้อยไ
แสงโฉมสาดส่องลงมา สว่างนวลดังเดิม"
ทันใดนั้น !
ดวงปัญญา" ก็พลุ่งโพลงขึ้นในดวงใจ" ของสุภัททะภิกษุ
เพราะนำดวงใจ ไปเทียบ กับดวงจันทร์
“จิตนี้เป็นธรรมชาติที่ผ่อง
แต่อาศัยกิเลสที่จรมา เป็นครั้งคราว จิตนี้จึงเศร้าหมอง
เหมือนก้อนเมฆ บดบังดวงจันทร์ ให้อับแสง”
วิปัสสนาปัญญา ก็โพลงขึ้น
ชำแรกกิเลส แทงทะลุบาปธรรมทั้งมวล
ที่ห่อหุ้มดวงจิต แหวกอวิชชา และ โมหะ
อันเป็นประดุจ ตาข่ายด้วยศาสตรา คือ วิปัสสนา ชำระจิตให้บริสุทธิ์
บรรลุอรหัตตผล พร้อมด้วย ปฏิสัมภิทา
แล้วออกจากที่จงกรม มาถวายบังคมพระมงคลบาทพระบร
ภายใต้แสงจันทร์ สีนวล ยองใยนั้น
พระผู้มีพระภาคเจ้า บรรทมเหยียดพระวรกาย ในท่าสีหะไสยา แวดล้อมด้วย พุทธบริษัทมากหลายแผ่น เป็นปริมณฑล
กว้างออกไปสุดสายตา
พระพุทธองค์ทรงตรัส กับพระอานนท์ว่า
อานนท์ ! เมื่อเราล่วงลับไปแล้ว พวกเธอทั้งหลาย อาจจะคิดว่า
บัดนี้พวกเธอไม่มีพระศาสดาแ
อานนท์ ! พึงประกาศ ให้ทราบโดยทั่วกันว่า
ธรรมวินัยใด ที่เราได้แสดงแล้ว บัญญัติแล้ว
ธรรมวินัยนั้น จักเป็นศาสดาของพวกเธอ แทนเราสืบไป
อานนท์ ! ในกาลบัดนี้ก็ดี ในกาลล่วงไปแห่งเราก็ดี ใครก็ตาม
มีตนเป็นประทีป มีตนเป็นสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ
มีธรรมเป็นประทีป มีธรรมสรณะ ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ
ภิกษุพวกใด... เป็นผู้ใคร่ในสิกขา
ภิกษุพวกนั้น.. จักเป็นผู้อยู่ในสถานะ อันเลิศที่สุด
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย :
บัดนี้... เป็นวาระสุดท้าย แห่งเราแล้ว
เราขอเตือนเธอทั้งหลายว่า สังขาร มีความเสื่อมและสิ้นไป เป็นธรรมดา
พวกเธอจงยังประโยชน์ตน และผู้อื่น ให้ถึงพร้อม
ด้วยความ "ไม่ประมาท" เถิด.
...
Via @Supany Maew
Via @Suddan Wisudthiluck
www.kayathai.com
ไม่ได้ไปเที่ยวไหน ทำสวีทอยู่บ้านก็ได้นะ
งานออนไลน์ ที่ดีที่สุด ทํางานผ่านเน็ต 100%
รายได้ดีงานง่ายๆ เรามาทำงานผ่านเน็ตเพื่อเปล
ตายก็รอด รอดก็รอด
ชาวสวนผู้หนึ่งในเมืองไทยเร
มีคนถามเขาว่า “เลี้ยงต้นไม้มากขนาดนี้คนเ
เขาตอบว่า “ง่ายมาก ไม่ต้องทำอะไร ปล่อยให้พวกมันเลี้ยงตัวเอง
“ไม่ต้องให้น้ำให้ปุ๋ยหรือ?
“ไม่ต้องให้อะไรเลย”
“อ้าว! แล้วมันไม่ตายหรือ?”
“ตายก็ตาย รอดก็รอด”
เออ! ตอบแบบกำปั้นทุบดินดีแท้!
เปล่า! ชาวสวนที่ประสบความสำเร็จผู
ให้ต้นไม้สู้ชีวิตเอง ถ้าต้นไหนอยากตาย ก็เชิญตายตามสบาย สายพันธุ์ไม่แข็งแรงจะหมดไป
“ต้นไม้ในป่ามันรอให้คนไปรด
เขาพบว่าต้นไม้ที่ขี้เกียจ รอฝนรออาหารมักตายเร็ว
ชาวสวนผู้นี้รีไซเคิลทุกอย่
ปรัชญา ‘ตายก็ตาย รอดก็รอด’ ของเขาดูเผินๆ เหมือนการทำงานแบบยถากรรมหร
เขาเป็นหนึ่งในกลุ่มชาวไร่ช
นี่สอดคล้องกับหลักวิวัฒนาก
-2-
ผมเกิดในครอบครัวสิบพี่น้อง
สำหรับคนยุคนี้ การเลี้ยงลูกสักสิบคนคงเป็น
สมัยนี้เลี้ยงลูกคนเดียวยาก
บางทีอาจจะจริงตามหลักคิดขอ
วิกฤติการเงินในสหรัฐอเมริก
ในสเกลที่ใหญ่ขึ้นไปอีก หลายประเทศในโลกใช้เงินอย่า
นักเศรษฐศาสตร์และนักการเงิ
บางครั้งยิ่งให้เงินช่วยเหล
-3-
ในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง
ประเทศที่จะประสบความสำเร็จ
แต่การเอาตัวรอดไม่จำเป็นต้
ปรัชญาการเลี้ยงลูกแบบ ‘ตายก็ตาย รอดก็รอด’ มิใช่ตัดหางปล่อยวัดเด็ก แต่คือการกำกับการแสดงอยู่ห
โบราณสอนว่าอย่าจับปลาให้ลู
เพราะชีวิตไม่เคยแน่นอน เพราะสมบัติพัสถานที่พ่อแม่
‘ตายก็ตาย รอดก็รอด’ บังคับให้แต่ละคนต้องทำงาน ไม่พึ่งพาคนอื่น และเป็นอิสระ
บางทีอิสรภาพที่แท้จริงของช
วินทร์ เลียววาริณ, 25 พฤษภาคม 2556
www.winbookclub.com
Photo from NPS
via.kaunewsbriefs@blogspot
ชาวสวนผู้หนึ่งในเมืองไทยเร
มีคนถามเขาว่า “เลี้ยงต้นไม้มากขนาดนี้คนเ
เขาตอบว่า “ง่ายมาก ไม่ต้องทำอะไร ปล่อยให้พวกมันเลี้ยงตัวเอง
“ไม่ต้องให้น้ำให้ปุ๋ยหรือ?
“ไม่ต้องให้อะไรเลย”
“อ้าว! แล้วมันไม่ตายหรือ?”
“ตายก็ตาย รอดก็รอด”
เออ! ตอบแบบกำปั้นทุบดินดีแท้!
เปล่า! ชาวสวนที่ประสบความสำเร็จผู
ให้ต้นไม้สู้ชีวิตเอง ถ้าต้นไหนอยากตาย ก็เชิญตายตามสบาย สายพันธุ์ไม่แข็งแรงจะหมดไป
“ต้นไม้ในป่ามันรอให้คนไปรด
เขาพบว่าต้นไม้ที่ขี้เกียจ รอฝนรออาหารมักตายเร็ว
ชาวสวนผู้นี้รีไซเคิลทุกอย่
ปรัชญา ‘ตายก็ตาย รอดก็รอด’ ของเขาดูเผินๆ เหมือนการทำงานแบบยถากรรมหร
เขาเป็นหนึ่งในกลุ่มชาวไร่ช
นี่สอดคล้องกับหลักวิวัฒนาก
-2-
ผมเกิดในครอบครัวสิบพี่น้อง
สำหรับคนยุคนี้ การเลี้ยงลูกสักสิบคนคงเป็น
สมัยนี้เลี้ยงลูกคนเดียวยาก
บางทีอาจจะจริงตามหลักคิดขอ
วิกฤติการเงินในสหรัฐอเมริก
ในสเกลที่ใหญ่ขึ้นไปอีก หลายประเทศในโลกใช้เงินอย่า
นักเศรษฐศาสตร์และนักการเงิ
บางครั้งยิ่งให้เงินช่วยเหล
-3-
ในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง
ประเทศที่จะประสบความสำเร็จ
แต่การเอาตัวรอดไม่จำเป็นต้
ปรัชญาการเลี้ยงลูกแบบ ‘ตายก็ตาย รอดก็รอด’ มิใช่ตัดหางปล่อยวัดเด็ก แต่คือการกำกับการแสดงอยู่ห
โบราณสอนว่าอย่าจับปลาให้ลู
เพราะชีวิตไม่เคยแน่นอน เพราะสมบัติพัสถานที่พ่อแม่
‘ตายก็ตาย รอดก็รอด’ บังคับให้แต่ละคนต้องทำงาน ไม่พึ่งพาคนอื่น และเป็นอิสระ
บางทีอิสรภาพที่แท้จริงของช
วินทร์ เลียววาริณ, 25 พฤษภาคม 2556
www.winbookclub.com
Photo from NPS
via.kaunewsbriefs@blogspot
อ่านดราม่าหลอกจับเงินค่าปร
.....................................................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น